(Column: Kronkel 29 september 2022)
Op 2 september schreef Marianne Visch op deze plek een laatste ‘kronkel’, voorafgaand aan haar feestelijke afscheidsviering. En feestelijk wás het.
Maar de tijd gaat verder en op dit moment is de – ook al feestelijke – viering van mijn intrede in de vrijzinnige geloofsgemeenschap Vaassen alweer achter de rug. Dat was op 25 september en inmiddels ben ik aan de slag gegaan. Waar moet je beginnen? Voor mij staat het bezoeken van leden van “het kerkje” hoog genoteerd. Je verbinden aan een geloofsgemeenschap betekent immers elkaar naderen en van elkaar leren. En dat doe ik. Het zijn mooie en soms ook moeilijke gesprekken. En soms gaat het gewoon alleen maar om kennismaking. Voor mij een nieuw begin, dat in ieder geval.
Volgens woestijnvader Silvanus, een wijze monnik die leefde in de vierde eeuw, geldt voor iedereen dat je altijd opnieuw kan beginnen. Niet alleen elke dag, maar zelfs ieder uur, mits je “een werker” bent. Ik zou dan haast denken: dan kan het ook ieder ogenblik. Geen lange voorbereidingstijd maar gewoon kijken wat je op dit moment het beste kan doen. Of laten, wat soms nog veel lastiger is.
Wijze woorden van Silvanus, de moeite waard om je erdoor te laten inspireren!
Maria Bolijn