(Column: Kronkel 26 augustus 2021)
Elk jaar rond 13 augustus komen ze voorbij: de Perseïden oftewel de vallende sterren. Soms is het dan helder en ooit, jaren geleden, lagen we met vrienden languit in de hei om ze te spotten. Vorig jaar waren we het vergeten, maar zag ik er bij toeval eentje omdat het een prachtige avond was en we in het donker nog lang buiten zaten. O ja, het is half augustus! Die vallende sterren zijn stukjes afval van een komeet waarvan ik de naam niet kan onthouden en ze heten Perseïden omdat ze aan de hemel te zien zijn in het sterrenbeeld Perseus.
Deze week kwam bij toeval het gesprek nog weer op het ontstaan van het heelal, op de oerknal en alles wat we nog niet weten over het ontstaan van leven. We waren te gast bij mijn dochter en schoonzoon en onze kleinzoon zat vol met vragen. Inmiddels is hij veertien en dol op nadenken en filosoferen. Er ontspon zich een gesprek tussen drie generaties over de grootsheid van de schepping en wat vind ik het dan mooi dat vragen gesteld worden, dat soms een antwoord wordt gevonden, maar meestal niet en dat we ons samen verwonderen over alles wat het leven zo boeiend maakt. Het was een welkome afwisseling na al het gekrakeel rond kabinetsformatie en klimaatproblemen, om nog maar te zwijgen van de situatie in Afghanistan en de vraag of we nu wel of niet de mensen, die ons daar hielpen, naar Nederland moeten halen. Gelukkig is dat laatste nu toch eindelijk gebeurd!
Wie zijn wij? Waar komen we vandaan en waarom leven we eigenlijk. Wat is de zin van ons bestaan en zijn geloof en wetenschap eigenlijk wel met elkaar te verenigingen? In juni van dit jaar verscheen er een nieuw boek onder de titel ‘Alle verstand te boven’. Het staat vol met prachtige verhalen, geschreven door gelovige geleerden van allerlei pluimage. Ze variëren in leeftijd van pensioengerechtigd tot nog geen 40 jaar en ze schrijven over hun leven met hun wetenschap en hun geloof. De verhalen zijn toegankelijk en heel gemakkelijk leesbaar. Ze geven ruimte aan de lezer, zetten aan tot nadenken en vormen stof tot nadenken. Geloof en wetenschap, ze sluiten elkaar niet uit maar kunnen, met een beetje respect voor de ander, prachtige gesprekken opleveren.
Marianne Visch – de Bruin