(Column: Kronkel 3 juni 2019)
Op het moment dat ik deze kronkel schrijf is het Hemelvaartsdag en mijn man en ik zijn met vakantie. Onze camper bracht ons dit jaar via een aantal Duitse Hanzesteden en de prachtige Oostzeekust naar het eiland Ruegen en hier vieren we dus Hemelvaartsdag.
Hier wordt niet ‘gedauwtrapt’ (of is het ‘dauw getrapt’), hier geen Vaasaqua, geen boekenmarkt, maar hier en in heel Duitsland is het vandaag ook Vaderdag. Vaderdag en Hemelvaartsdag vallen hier ieder jaar samen. Duitsland is het enige land ter wereld waar dat zo is.
Waarom? Ja, dat wist ik niet, maar Google gelukkig wel. Hemelvaartsdag is de dag waarop Jezus terugging naar de hemel en dus werd herenigd met zijn Vader. Wat een aardige gedachte! Overigens moeten we ons bij de Duitse Vatertag geen kindercadeautjes of ontbijtjes op bed bij voorstellen. Nee, de vaders gaan er zonder vrouw en kinderen op uit met vrienden en daarom heet Vatertag hier ook wel Herrentag.
Hier op de camping werd er voor alle gasten een barbecue georganiseerd en een groot vreugdevuur. Wellicht is dat een gebruik op het eiland, maar dat is me niet duidelijk geworden.
Hemelvaartsdag en tien dagen later Pinksteren. Voor veel mensen een korte vakantie en op veel vakantieparken wordt deze periode het Hepiweekend genoemd. Maar aan welke christelijke feesten we die vakantie te danken hebben, dat weten veel mensen niet meer. Hemelvaartsdag, daar had ik het al over en Pinksteren, dat is de ‘verjaardag van de kerk’ om met maar populair uit te drukken.
Wanneer u dit leest is het bijna Pinksteren en een week later Vaderdag. Gewoon Vaderdag op z’n Hollands: met een ontbijtje op bed en een werkje van de kleintjes. Net als op Moederdag, wat ook hier in Duitsland wel gewoon op de tweede zondag van mei is.
Weer wat geleerd!
Marianne Visch – de Bruin